ไปเลย…ภูเรือ โดย…ชายผู้มีเชิง
สำหรับครั้งแรกของชายผู้มีเชิงที่ได้มีโอกาสมาแบ่งปันความรู้สึกและประสบการณ์ท่องเที่ยว ตามประสาคนที่ชอบเที่ยว โดยเฉพาะการท่องเที่ยวแบบธรรมชาติแล้ว ต้องขอยอมรับกันตรงๆเลยว่าเป็นมนต์ที่สะกดให้ผมหลงใหล จนไม่สามารถถอนตัวได้ทุกครั้งเลยทีเดียว
การเดินทางครั้งใหม่ของผมในครั้งนี้ เป็นการเดินทางไปเลย แน่นอนครับว่าเป็นการไปเลยจริงๆ เพราะว่า ที่นี่เป็นที่ที่ทุกคนชอบนำมาเป็นประเด็นในการเล่นมุกกันอยู่บ่อยๆ ไปเลยเหรอ ไกลนะ ไม่ได้ใกล้ๆเลย จะไปได้ไง แม้บางครั้งบางสถานการณ์ การไปเลยอาจจะเป็นมุกที่แป๊กเข้าขั้นเทพก็ตาม
การเดินทางของผมเริ่มต้นจากการเดินทางจากตัวเมืองเลย ลัดเลาะไปตามทิวเขาที่สลับซับซ้อน โค้งหักศอกแบบมุมฉาก และเนินเขาที่สูงชัน ของภูหลวง ขุนเขาที่มีความยิ่งใหญ่ ใหญ่เกินกว่าคำบรรยาย จริงๆ ครับ แม้ว่าจะเดินทางยังไม่ถึงจุดหมายปลายทาง แต่เมื่อได้สัมผัสกับความยิ่งใหญ่ของขุนเขาเช่นนี้แล้ว มันกลับทำให้หัวใจของผมพองโตและตื่นเต้นกับการเดินทางอีกครั้งหนึ่ง
จากการลัดเลาะภูผาที่สลับซับซ้อนและหุบเขาที่สูงชัน ผ่านโค้งสองโค้ง คือ โค้งซ้ายและโค้งขวา ผ่านเส้นทางสองเส้นคือ เส้นทางขึ้นและเส้นทางลงแล้ว ในที่สุด ผมก็เดินทางมาถึง อุทยานแห่งชาติภูเรือ
การเดินทางมาภูเรือในครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมทีได้มีโอกาสมาที่นี่ แต่ก็ยังหวั่นใจอยู่ไม่น้อยว่า การเดินทางมาภูเรือในช่วงหน้าฝนจะเป็นอย่างไร จะต่างกับหน้าหนาวมากหรือไม่ เพราะว่าปกติการมาท่องเที่ยวที่ภูเรือในช่วงหน้าหน้า เป็นตำนานที่ได้รับการบอกกล่าวเล่าต่อกันมาอย่างยาวนาน และต่อเนื่องว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด เหมาะสมที่สุดในการเดินทางมาท่องเที่ยวยังสถานที่แห่งนี้ แต่พอมาถึง และได้เห็นสภาพบรรยากาศ แค่ทางขึ้นก็ทำให้ผมบอกกับตัวเองว่า ไม่ต้องหวาดหวั่นกับสิ่งใดอีกแล้ว แค่บรรยากาศทางขึ้นสูยอดภู ก็สุดยอดแล้วครับ
ภูเรือ เป็นหนึ่งในอุทยานแห่งชาติของประเทศไทยที่ได้ชื่อว่าเป็นสถานที่ที่หนาวสุดๆ และสภาพอากาศโดยรวมแล้วมีความหนาวเย็นเกือบทั้งปี เนื่องจากลักษณะทางกายภาพของภูเรือมีความสูงชัน อีกทั้งยังโอบล้อมด้วยทิวเขาน้อยใหญ่ จึงทำให้ที่นี่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ของพรรณไม้ ทั้งป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าสนเขา เป็นต้น มีความหลากหลายของสัตว์ป่านานาชนิด เช่น พวกหมี เก้ง กวางป่า กระต่ายป่า หรือแม้กระทั่งเต่าปูลูซึ่งเป็นหนึ่งในสัตว์หายากให้ได้เห็นกัน และที่สำคัญคือเป็นแหล่งต้นน้ำลำธารที่สำคัญอีกด้วย
ก่อนที่จะเดินทางมุ่งหน้าสู่ยอดภูเรือ ผมเกิดสะดุดตากับผาแห่งหนึ่ง ซึ่งมีชื่อว่าผาซำทอง ด้วยความสงสัย จึงทำให้ลองแวะสำรวจดู ระหว่างการเดินทางสำรวจ และลัดเลาะสู่ยอดผานั้นเอง ก็เกิดปรากฏการณ์หนึ่งขึ้น นั่นก็คือ จู่ๆ ท้องฟ้าทั้งหมดกลับมืดมิด ทั้งที่ ก่อนหน้าเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา แดดเพิ่งจะออกและอากาศยังดีอยู่เลย ผมก็คิดขึ้นในใจว่า เอ๊ะ!! หรือว่าจะมีใครมาลองดี… แต่เมื่อลองดูดีๆ ก็พบว่า นั่นก็คือกลุ่มเมฆที่ลอยผ่านตัวผมไปนั่นเอง พอพบว่าเป็นกลุ่มเมฆ ก็ยิ่งกลับทำให้ผมตื่นเต้นยิ่งขึ้นเมื่อผลที่เกิดตามมาก็คือหมอกลงจัดมาก บรรยากาศ ราวกับเป็นช่วงเวลาเช้าตรู่ก่อนที่พระอาทิตย์ขึ้น ทั้งๆที่เวลาที่แท้จริงแล้วเป็นเวลา บ่ายสามยี่สิบนาที่ บรรยากาศแบบนี้ เรียกได้ว่า สุดยอดจริงๆ
เมื่อผมได้ลัดเลาะขึ้นไปจนถึงสุดผา ก็พบกับความงดงามที่ยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ได้มีโอกาสได้เห็นกลุ่มเมฆและสามหมอกที่กำลังปกคลุมยอดภูเรืออยู่ เป็นอีกหนึ่งภาพที่สร้างความประทับในให้กับผมเป็นอย่างยิ่ง และความคิดในลำดับต่อไปก็ตามมาว่า ถ้าขึ้นไปเจอกับยอดภูเรือแล้วบรรยากาศ จะเป็นอย่างไร แค่คิดหัวใจก็พองโตแล้ว
ยิ่งขึ้นมาสูง อากาศยิ่งหนาวลงเรื่อยๆ บรรยากาศสองข้างทางเริ่มเปลี่ยนไป ตามระดับความสูงของพื้นที่ เริ่มพบเห็นสนสองใบมากขึ้น ยิ่งได้เห็นสนสองใบท่ามกลางสายหมอกแล้ว บรรยากาศ โรแมนติกอย่าบอกใครเลยทีเดียว
ด้วยการเดินเท้าด้วยระยะทาง ประมาณ 1 กิโลเมตร ในที่สุด ผมก็เดินทางมาถึงยอดภูเรือจนได้ จากระดับความสูงกว่าระดับน้ำทะเลปานกลางที่ 1,365 เมตร บรรยากาศโดยรอบ เป็นป่าสนสองใบเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเมื่อมาถึงจุดนี้ ผมได้พบกับความแปรปรวนของธรรมชาติ ซึ่งบางครั้งในหนึ่งนาที ผมจะได้พบกับแสงแดด สายหมอก กลุ่มเมฆ และหยดน้ำฝน ในคราวเดียวกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนสะท้อนให้เห็นว่า แม้ว่าวิทยาการของมนุษย์จะเจริญรุดหน้าเพียงใด แต่สุดท้ายธรรมชาติ ก็เป็นสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุมของเรา
ความเห็นล่าสุด